ในดินแดนแห่งเจนลีฟู และตามหารากเหง้าพระอาจารย์ธรรมโชติ
 
เดินทางเพื่อเรียนรู้พื้นที่ส่วนกลางของลุ่มเจ้าพระยา บ้านเมืองที่พัฒนามาจากชุมชนยุคทวารวดี ซึ่งได้รับอิทธิพลพุทธศาสนามหายานแบบปาละ และสร้างเอกลักษณ์ของตนเองขึ้นในพุทธศตวรรษที่ ๑๗–๑๘ เมืองจีนเรียกบ้านเมืองแห่งนี้ว่า “เจนลีฟู” และนับเป็นเมืองเดียวที่ราชสำนักซ่งยอมรับราชทูตในช่วง พ.ศ. ๑๗๔๓–๑๗๔๘ ขณะที่เมืองอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นกัมพูชา ตามพรลิงค์ ละโว้ หรือชวา ต่างไม่ได้รับการตอบรับและถูกสั่งให้หยุดส่งราชทูตในเวลานั้น บ้านเมืองแห่งนี้ตั้งอยู่ในเขตลุ่มน้ำน้อย ลำน้ำสีบัวทอง ลำน้ำสุพรรณ และลำน้ำท่าว้า รวมทั้งลุ่มน้ำแม่กลองลงไปจนถึงต้นคาบสมุทรสยามที่เพชรบุรี
.
ต่อมาในสมัยราชวงศ์หยวน ดินแดนซึ่งเริ่มรวมตัวในรูปสหพันธรัฐนี้ ได้รับการเรียกชื่ออย่างเป็นทางการว่า “เสียน” หรือ “สยาม”
.
มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์ จะนำท่านเดินทางไปศึกษาบ้านเมืองในราวพุทธศตวรรษที่ ๑๗–๑๘ ซึ่งนักวิชาการบางท่านเรียกว่า “ยุคมืด” แต่จากการศึกษาหลักฐานรอบด้าน กลับพบว่าเป็นช่วงเวลาแห่งการก่อร่างสร้างตัวของดินแดน ที่สืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบันในนาม “สยามประเทศ” อันเป็นยุคสว่างไสวอย่างยิ่ง จนกลายมาเป็นราชอาณาจักรกรุงศรีอยุธยา
 
ราคา ๑๘๐ บาท รวมส่ง